Konstytucja z 1505 r. „Nihil Novi”
Aktualności
“30 maja 1505 roku podczas obrad Sejmu w Radomiu uchwalono konstytucję “Nihil novi”. Ograniczała ona poważnie kompetencje prawodawcze monarchy I Rzeczypospolitej. Pełna formuła łacińska brzmiała “nihil novi sine communi consensu” (“nic nowego bez powszechnej zgody”, co należy rozumieć jako: “nie można uchwalić nowego prawa, na które nie zgodzi się Sejm reprezentujący powszechny interes szlachty”).
Konstytucja ta została uchwalona przez sejm radomski w kościele farnym pw. św. Jana Chrzciciela. Zakazywała ona królowi wydawania ustaw bez uzyskania zgody szlachty, reprezentowanej przez Senat i izbę poselską; król mógł wydawać samodzielne edykty tylko w sprawach miast królewskich, Żydów, lenn, chłopów w królewszczyznach i w sprawach górniczych.
Konstytucja “Nihil novi” unieważniała przywilej mielnicki i w znaczny sposób umacniała pozycję szlacheckiej izby poselskiej. Jej wejście w życie, obok wejścia w życie statutów nieszawskich, często uważa się za początek wprowadzenia demokracji szlacheckiej w Rzeczypospolitej”.
Fuente: Historia-Wczoraj i Dziś
Facebook