23/07/2022

Czy w Argentynie jest mozliwy ‘Socjalizm XXI wieku’?

Aktualności

Niemicki politolog i myśliciel Heinz Dieterich Steffan, oryginalny formulator teorii „socjaliymu XXI wieku” którz był ideologiem i inspiratorem latynoamerykańskich autokratów jak Fidela Castro, Hugosa Chaveza, Nicolasa Maduro, Evosa Moralesa, Daniela Ortegi, etc.,etc.. podtrzymywał „że walka klasowa zostanie rozwiązana nie samą wolą (globalnych zlodziei). Wobec tego, pierwszy krok polegałbz na tym, aby następnie ustanowić demokratyczne, partycypacyjne, socjalistyczne społeczeństwo bez klas społecznych poprzez sprawny, skuteczny rząd prawa. Warto zadać pytanie o przyczynę niepowodzenia w konkretnym zastosowaniu tego „zaktualizowanego” socjalizmu w krajach rządzonych przez wspomnianych autokratów?. Zostawmy na chwilę rozważania dotyczące porządku gospodarcego, porażki socjalizmu we wszystkich krajach w których był on stosowany, na przestrzeni dziejów, począwszy od Rosji Sowieckiej do chwili obecnej. Pogrążanie ludności w nędzy i najbardziej nikczemne łamanie praw elementarnych. Krótko mówiąc, nigdy nie zdali testu rzeczywistości. Próby śpiewu: Głośny upadek reżimu sowieckiego w 1989 roku.

              Ale w zasadzie zawiodły, ponieważ nie stanowily sprawnich uczciwich państw, wręcz przeciwnie. Juy w XVIII wieku ojciec liberalizmu, Adam Smith, przekonywał, że zasadniczym fundamentem ustrojów politycznych, o jakimkolwiek znaku ideologicznym, powinien być moralny.

              Jednak w Argentynie Nèstor kirchner objął władzę polityczną w wolnych i demokratycznych wyborach, których rządy kotynuowała póżniej jego żona Cristina Fernàndez, a obecnie Alberto Fernàndez, jako zwykłe narzędzie tego ostatniego. Mieli w swoich czterech cyklach rządów centralną cechę sytemowej korupcji, zorganizowanej przez państwo, zanieczyszczającej wszystkie szczeble przywództwa politycynego, narodowego, prowincjonalnego i miejskiego.

              Dojście do władzy zostało wytworzone przez centrowe ugrupowanie w peronizmie, które nie miało nic z socjalizmu klasowego, ale wręcz przeciwnie. Peròn został zainspirowany w „Carta di lavoro” Mussoliniego, wyrażnie faszystowskiej inspiracji.

              Teraz, w oblizu załamania gospodarczego i społecznego, wzrostu ubóstwa, które przekracza 40% populacji, niekontrolowanej inflacji, która prawdopodobnie przekroczy 80 % rocnie do końca 2022 roku, liderka Cristina Fernàndez zamieza utrzymać władzę i unicach nieubłaganie zbiżającego  się wyroku sądowego. Jednak niezliczone manewry wszelkiego rodzaju naciski na sędziów, którzy ją orzekają, próby modyfikacji liczby Sądu Najwyższego w celu uzyskania osoby uzależnionej itp. Jej brak skrupułów moralnych w zajmowaniu się sprawami publicznymi jest dobrze znany. Pozwala to na wykonanie ćwiczenia z futurologii, które może wydawać się niedorzecne, ale może nabrać podtekstów rzeczywisztości, sądząc po wydarzeniach, które już mialy miejsce w kraju.

              Jeśli w 2001 r., zanim wybuchł kryzyś podczas radycalnego rządu  Fernando de la Rua, opozycja peronizmu i przywódcy związkowi promowali grabieże i mobilizacje protestacyjne na Plaza de Mayo w celu obalenia rządu; co w końcu osiągnęli. Podobnie za rządów Raùla Alfonsina peronistyczny unionizm, kierowany przez lidera piwa Saúla Ubaldiniego, przeprowadził niezliczoną ilość stajków generalnych, aby utrudnić jego administrację.

              Dlaczego w tych znaczenie poważniejszych spoleczenie i gospodarczo okolicznościach prywódca nie może powtórzyć tego manewru i skłonić urzędującego prezydenta  do ogłoszenia stanu oblężenia? Tak jak zrobił to De la Rùa przy swojej okazji.

              Zgodnie z tym tokiem rozumowania i niekotrolowane masy wylały się na ulice, niemożliwe do powstrzymania przez siły policyjne, armia zotała wezwana, pomimo konstytucyjnego zakazu, co nie jest niemożliwe kiedy zestaw generałów jest zdobyty przez kirchneryzm, po dyiesięciolechiach osłabienia  i degradacji argentyńskiej army. Kontrolując sytuację „manu militari” i znosząc instytucje republiki, bey władzy ustawodawczej i sądowniczej, przejęcie  władzy absolutnej stanie się rzeczywistością.

              Brzmi to jak „science fiction” ale zdarzyło się to juz w Wenezueli i Nikaragui z innymi składnikami, krajami, w których  rządzą autokracje i stosowane są postulaty „socjalizmu XXI”.

              Czy w Argentynie jest możliwy socjalizm XXI wieku?. Tak, to możliwe, zależy to od obywateli i od obrony wartości demokratycnych i republikańskich, których umiemy bronić, zwłaszca w tych brzemiennych w skutki momentach, w których toczy się walka kulturowa we wszyskich dziedzinach. Obrona wartości naszej kultury i specyfiki to imperatyw chwili.

Autor: Jacek Piechocki,

członek i partner założyciel Polskiego Koła Kulturalnego „Św. Jan Paweł II”