Boże, coś Polskę
Cultura
SŁOWA ALOJZY FELIŃSKI, ANTONI GORECKI, MUZYKA TRADYCYJNA
Pieśń jest hymnem modlitewnym o pomyślność ojczyzny. Ma kilku autorów. Słowa Alojzego Felińskiego z 1816 roku i polemizujące z nimi wersy Antoniego Goreckiego z 1817 roku zostały połączone w jedną pieśń, do któtej z czasem dołączano też teksty innych twórców.
Melodia Jana Nepomucena Kaszewskiego uległa zapomnieniu, a ta, którą śpiewamy do dziś, także popularnej pieśni kościelnej Serdecna Matko, pochodzi najprawdopodobniej z XVIII-wiecznego hejnału maryjnego polskiego anonima Bądź pozdrowiona Panienko Maryja. Według niektórych badaczy mogła być zaczerpnięta z granej w Warszawie opery Le Secret francuskiego kompozytora Jeana Pierre’a Soliego.
W ciągu kilku ostatnich stuleci pieśń Boże, coś Polskę była oprócz Mazurka Dąbrowskiego najważniejszą pieśnią Polaków. Podczas zaborów, wojen, komunistycznego zniewolenia w refrenie pieśni śpiewano: ”Ojczyznę wolną racz nam wrócić, Panie”, w latach niepodległości i pokoju – ”Ojczyznę wolna pobłogosław, Panie”.
Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki. Otaczał blaskiem potęgi i chwały, Coś ją osłaniał tarczą swej opieki. Od nieszczęść, które przygębić ją miały.
Przed Twe ołtarze zanosim błaganie: Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie. (bis).
Ty, któryś potem, tknięty jej upadkiem, Wspierał walczących za najświętszą sprawę. I chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem. W nieszczęściach samych pomnażał jej sławę.
Przed Twe ołtarze…
Wróć biednej Polsce świetność starożytną, Użyźniaj pola, spustoszałe łany, Niech szczęście, pokój na nowo zakwitną, Przestań nas karać, Boże zagniewany!
Przed Twe ołtarze…
Powstała z grobu na Twe władne słowo. Polska, walności narodów chorąży. Pierzchnęły straże, a ponad jej głową. Znowu swobodnie Orzeł Biały krąży!
Przed Twe ołtarze…
Fuente: Senat Rzeczypospolitej Polskiej
