Zbrodnia katyńska
Wydarzenia Historyczne
5 marca 1940 r. Biuro Polityczne Partii Komunistycznej podjęło decyzję o wymordowaniu polskich jeńców wojennych przetrzymywanych w obozach w Kozielsku, Starobielsku, Ostaszkowie oraz w więzieniach zachodniej Białorusi i Ukrainy. Ta decyzja, zaproponowana przez Ławrentina Berię, została zaakceptowana przez Josija Stalina, Lagara Kaganowicza, Michała Kalinina, Anastasa Mikołaja, Wiaczesława Mołotowa i Klimenta Woroszyłowa.
W konsekwencji tej decyzji w dniach 3-13 kwietnia zamordowano 4404 więźniów politycznych z Kozielska w Katyniu, 3896 ze Starobielska w Charkowie, 6287 z Ostaszkowa (w Kalininie, obecnie Twer). Na Ukrainie zginęło 3405 osób, a na Białorusi 3880. W sumie było 21 872 osób. Większość ofiar to wojsko i policja. Wśród nich było 12 generałów. Były to głównie oddziały rezerwowe i członkowie elity intelektualnej. Zginęło czterdziestu profesorów szkół średnich, kilkudziesięciu lekarzy, a także kilkuset inżynierów, prawników, nauczycieli i pisarzy.
Władze sowieckie przyznały się do odpowiedzialności za masakrę w 1990 roku.
Źródło: „Polska w obronie wolności 1939-1945”
Wiktor Krzysztof Cygan – Jacek Skalski
Transkrypcja: Honorio Szelagowski
Dyrektor Prasowy CiPol
