Owoce zwecięstwa
Aktualności
Aby czuwać nad wykonaniem rozejmu, do Poznania przybyła delegacja członków Misji Międzysojuszniczej z krajów sojuszniczych pod przewodnictwem Józefa Noulensa. Zostało to entuzjastycznie przyjęte przez polskich mieszkańców stolicy Wielkopolski. 5 marca delegacja spotkała się w Krzyżu Wielkopolskim z przedstawicielami rządu niemieckiego, a następnego dnia zwróciła się do gen. Dowbora-Muśnickiego o wysłanie pomocy wojskowej do wschodniej Polski. 9 marca 1919 roku ochotnicza kompania powstańców udała się do Małopolski, by wziąć udział w walkach z Ukraińcami okalającymi Lwów.
W Poznaniu od 7 do 19 marca trwały trójstronne negocjacje między stroną polską i niemiecką oraz przedstawicielami państw sojuszniczych. Jednak Niemcy szybko zerwali negocjacje i opuścili miasto. Następnie Noulens zapewnił Polaków o zdecydowanej reakcji wojsk francuskich w przypadku złamania przez wojska Rzeszy zawieszenia broni.
20 marca 1919 r. Zniesiono tzw. Ostmarkenzulage – dodatek do pensji dla niemieckich urzędników pracujących na wschodzie, który miał zachęcić Niemców do osiedlenia się w zaborze pruskim. Trzy dni później, w niezwykłym pośpiechu, odbyły się wybory do Rady Miasta Poznania. Uczestniczyło w nich tylko pięć list: polska, niemiecka, Wolne Związki Zawodowe (SPD), żydowska oraz ta, którą wydała PPS. Polska lista otrzymała 55 595 głosów (tj. 65,8%), a niemiecka 23 788 (28,1%). W wyniku wyborów przedstawiciele polskiej listy zajęli 42 miejsca w Radzie spośród 60 miejsc. Był to duży sukces Polaków, gdyż w poprzedniej Radzie Miejskiej mieli zaledwie 10 przedstawicieli. Podobnie wyglądały wybory w mniejszych miastach Wielkopolski: ich wynik oznaczał znaczącą reprezentację Polski w gminach.
24 marca 1919 r. Komisariat Naczelnej Rady Ludowej (NRL) wystąpił do Rady Ministrów RP w Warszawie o utworzenie odrębnej administracji dla byłego zaboru pruskiego, ale ostatecznie pod naciskiem Ignacego. Paderewskiego zdecydowano o utrzymaniu pełnej władzy przez Komisariat Naczelnej Rady Ludowej w dawnym zaborze do czasu ustanowienia zachodniej granicy i przyszłej autonomii tych ziem (ostatecznie otrzymał ją jedynie Górny Śląsk). Komisariat NRL poszerzył także Armię Wielkopolską o rekrutację klas 1891, 1892, 1893, 1894 i 1901.
5 kwietnia Sejm Ustawodawczy ogłosił ustawę zarządzającą wybory uzupełniające w byłym województwie poznańskim na 1 czerwca. W dokumencie stwierdzono, że w rezultacie trzeba obsadzić 42 miejsca.
9 kwietnia Komisariat Naczelnej Rady Ludowej (NRL) zarządził ośmiogodzinny dzień pracy w przemyśle i handlu.
10 kwietnia 1919 r. Komisariat NRL wydał dekret o usunięciu napisów w języku niemieckim w urzędach, na stacjach kolejowych oraz o zmianie nazw ulic na język polski. Za złamanie regulaminu groziła kara 2 lat więzienia i 10 000 marek grzywny. 16 kwietnia KLR zdecydowała, że 3 maja będzie świętem państwowym.
25 maja 1919 r. Wojsko Wielkopolskie zostało podporządkowane Naczelnemu Dowództwu Wojska Polskiego, zachowując odrębną organizację. Zamiast tego 30 maja 1919 r. Straż Ludowa została przekształcona w Wojska Obrony Krajowej.
1 czerwca 1919 r. Odbyły się w Wielkopolsce wybory uzupełniające do Sejmu Ustawodawczego, w wyniku których Sejm odrzucił propozycję Wojciecha Korfantego, aby izba dokooptowała 71 członków NRL do swojego składu.
Zawarcie rozejmu nie przerwało koncentracji wojsk niemieckich przygotowujących się do kontrataku. Sytuacja ludności polskiej narodowości zamieszkującej tereny kontrolowane przez Niemców stała się bardzo trudna, a groźba kontrofensywy niemieckiej spowodowała, że Komisariat Naczelnej Rady Ludowej wprowadził stan wyjątkowy na wszystkich kontrolowanych przez Państwa terytoriach. Na 20-kilometrowym pasie frontu władze cywilne podlegały wojsku, a kilka dni później wprowadzono karę śmierci za działanie na szkodę Armii Wielkopolskiej lub na rzecz Armii Niemieckiej. Internowano także niektórych mężczyzn narodowości niemieckiej, mieszkających w Wielkopolsce. Mimo to 6 czerwca doszło do starć pod Bydgoszczą, a 18 czerwca do potyczek pod Rynarzewem.
28 czerwca 1919 roku w Paryżu odbyła się oficjalna ceremonia podpisania traktatu wersalskiego. Wielkopolska (poza niektórymi cięciami) została przekazana Polsce. Obszary zajmowane przez