Hołd dla polskiej konstytucji z 3 maja 1791 r
Aktualności
Dzisiaj gromadzimy się tutaj, aby po raz kolejny świętować, podobnie jak tradycyjny zwyczaj naszego ukochanego „Domu Polskiego”, hołd dla polskiej konstytucji z 3 maja 1791 r.
Pan Jan Stachnik, prezes UPRA, ze względu na potrzebę nieobecności w pracy, dał mi zaszczyt wypowiedzieć kilka słów nawiązujących do tak wielkiego wydarzenia.
Po pierwsze, musimy postawić się w kontekście historycznym i pamiętać, że Republika Dwóch Narodów (Polska i Księstwo Litewskie), zwana także „Pierwszą Republiką”, utworzona w 1569 r., Była sceną polityczną i społeczną przyszłej konstytucji z 1791 r. Pomimo rozkwitu kulturowego z długich lat poprzednich kraj był osłabiony politycznie i nie był w stanie obronić się przed imperialnymi aspiracjami sąsiednich mocarstw. Najpierw w 1772 r. Rosja Piotra „Wielkiego” i Katarzyny „Wielkiej” na wschodzie, Prusy Cesarskie na zachodzie i Austria na południu były pierwszym rozbiorem Polski. W tych okolicznościach Republika straciła 30% terytorium i 35% ludności, choć pozostała dużym krajem europejskim o powierzchni 520 tys. Km2.
Aby właściwie zwymiarować tę okoliczność, pomyślmy, że prowincja Buenos Aires ma powierzchnię 307 tysięcy km2, a obecny obszar Rzeczypospolitej Polskiej wynosi 312 tysięcy km2.
W obliczu tej przerażającej rzeczywistości rozmieszczenia terytorialnego w dekadzie lat 90. Wspomnianego XVIII wieku wprowadzono szereg reform mających na celu zapobieganie zniknięciu Polski, jako niepodległego państwa, a tym samym stymulowanie rozwoju życia Ekonomiczny, społeczny i kulturalny.
W tej kolejności idei król Stanisław II (Estanislao Augusto Poniatowski), zainspirowany przykładem konstytucji amerykańskiej i pod wpływem wydarzeń rewolucji francuskiej, doprowadził do przyszłych zmian.
Tak, więc 3 maja 1791 r. Izba Ustawodawcza (SEJM) Republiki Dwóch Narodów zatwierdziła podstawową ustawę znaną, jako „Konstytucja 3 maja”. Była to pierwsza europejska konstytucja tego rodzaju i druga najstarsza na świecie. Konstytucja, która wyłoniła się z rewolucji francuskiej, została usankcjonowana we wrześniu 1791 r., Czyli cztery miesiące później. W Stanach Zjednoczonych w 1787 roku.
Okaleczył w ten sposób niemal feudalną władzę przez monarchię konstytucyjną, eliminując nadużycia władzy i przywileje szlachty. Nową Polskę utworzyła transformacja społeczna, ponieważ chłopstwo zostało uznane za integralną część narodu i znajdowało się pod ochroną państwa.
Władze podzielono na trzy: wykonawczy, z królem, jako głową rządu i dziedziczną sukcesją. Ustawodawcza, złożona z dwóch izb, deputowanych i senatorów. I sądownicze, ustanowione, jako niezależna władza. Miasta mogłyby samodzielnie zarządzać i zyskać pewną autonomię. Katolicyzm został uznany za religię państwową i zapewniono wolność religijną. „Liberum veto” zostało zlikwidowane, przywilej szlachty polegał na sposobie głosowania, w którym każdy członek SEJM mógł sprzeciwić się decyzji zgromadzenia i zawetować jej stosowanie lub zawiesić obrady pojedynczym wyrażeniem „Nie zezwalać” (nr Pozwalam. ”W praktyce wymagało to jednomyślności decyzji SEJM. Celem„ liberum veto ”było zapobieżenie nadużywaniu władzy przez króla, unikając w ten sposób niebezpieczeństwa monarchii absolutnej, ale w praktyka uniemożliwiła podejmowanie decyzji i sparaliżowała de facto marsz państwowy.
Tak zaawansowana w swoim czasie konstytucja przeraziła sąsiadów pruskich i rosyjskich, którzy przy wsparciu polskich szlachciców, którzy widzieli utracone przywileje, wypowiedzieli wojnę Polsce, która pokonana musiała ponownie oddać część swojego terytorium, aby Dwie zwycięskie moce. Tak, więc w 1793 r. Powstaje drugi rozbiór, a dopiero dwa lata później, w 1795 r., Z pomocą Austrii, trzy mocarstwa ostatecznie zaanektowały całe polskie terytorium z powodu, jak powiedzieli, potrzeby zniesienia wszystkiego, co mogłoby oznacza pamięć o królestwie polskim.
W 1807 r. Na krótko utworzono Wielkie Księstwo Warszawskie, które wygasło w 1815 r. Po kongresie wiedeńskim i upadku Napoleona w Waterloo oraz w wyniku nowej konfiguracji mapy Europy.
W XIX wieku powstały bohaterskie powstania polskie, które nie wstrząsnęły jarzmem opresyjnych mocarstw. Po powstaniu polskim w 1830 r. Miała miejsce „wielka polska emigracja”, w której polski wywiad szukał schronienia za granicą, aby dalej walczyć o wolność Polski. Czołowe postacie zostały wygnane, takie jak książę Adam Jarzy Czatoryski, który był przywódcą polskiego rządu w Paryżu; Fryderyk Chopin, Adam Mickiewicz, Julius Slowacki, Cyprian Kamil Norwid, Zygmund Krasiński, Aleksander Mirecki, Ignacy Szymanski, Joseph Conrad Korzeniowski, Giullaume Apollinaire Kostrowicki
Polska, jako państwo zorganizowane przestało istnieć, by ponownie wyjść z prochów w 1918 r., Pod koniec I wojny światowej oraz w wyniku reorganizacji europejskiej mapy politycznej i działań wielkich i patriotycznych polskich polityków, które doprowadziły do narodzin Druga Republika Nie możemy zapominać o pianiście, kompozytorze, dyplomacie, polityku i polskim patriocie Ignacym Janie Paderewskim.
Nowy i bardzo trudny test musiał ponieść Polskę w 1920 r. Wraz z inwazją Armii Czerwonej, wkrótce po odzyskaniu przez nią niepodległości. Rzeczywiście, po rewolucji bolszewickiej w październiku 1917 r. Trzej wielcy przywódcy tego czynu poprowadzili Armię Czerwoną przeciwko Europie do przedłużenia rewolucji. Tak, więc Lenin, Trocki i Stalin zostali pokonani w bitwie nad Wisłą, zwanej Cudem Wiślanym z powodu dysproporcji sił i braku materialnego. Zwycięstwo było w dużej mierze zasługą strategicznego przywództwa wielkiego patrioty i polskiego bohatera wojskowego: marszałka Józefa Piłsudskiego.
Po raz kolejny Polska powstrzymuje napór hord, które zagrażają Europie, powtarzając w ten sposób historię tureckiego zagrożenia, które było zawarte w bitwie pod Wiedniem w 1683 r., Z udziałem polskiej armii pod wodzą króla Jana III Sobieskiego.
W 1939 r. Polska zostaje zaatakowana przez nazizm, a następnie zdominowana przez Rosję od Sowietów od 1945 do 1989 r.
Musimy podkreślić heroiczną walkę Lecha Wałęsy na czele związku Solidarności, który bez jednego strzału i przy wsparciu 10 milionów członków zdołał pokonać „dyktaturę proletariatu. Nie powinniśmy też zapominać o największym polskim wszechczasu: naszym umiłowanym św. Janie Pawle II, który swoim głoszeniem i modlitwą współpracował z nowym cudem.
Ale przez te wszystkie tragiczne lata, gdyby Polska, jako suwerenne państwo nie istniała, zawsze żyła, jako Naród dzięki swojemu językowi, religii, kulturze i walce swoich bohaterów, którzy byli i pozostaną niezniszczalnymi kolumnami swojej istoty, jako narodu.
Na szczęście dzisiaj jesteśmy świadkami demokratycznej i republikańskiej Polski, jako przykładu dla narodów Europy i świata. I głosujmy, aby nadal być światłem i mieć nadzieję na lepszy i bardziej sprawiedliwy świat; szczególnie w dzisiejszej niespokojnej Europie, która zdaje się nie odnawiać swojego przeznaczenia.
Na koniec chciałbym podzielić się z wami wspomnieniem wydarzenia z mojego dzieciństwa. Pod koniec lat 50 na ścianach Quilmesa pojawiło się graffiti, które napełniło mnie dumą: był to polski orzeł w koronie i legenda „Polska kolebka bohaterów”. Myślę, że to piękna definicja Polski i ta, która najlepiej wyraża w skrócie esencję narodu polskiego.
Tłumaczenie: Alejandro Galinski
